Λευϊτικόν

Το Λευϊτικό είναι το τρίτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης. Το όνομά του «Λευϊτικόν» το έλαβε από την ελληνική μετάφραση των Εβδομήκοντα, επειδή περιέχει νόμους σχετικούς με την λατρεία, η οποία ήταν έργο των ιερέων των καταγομένων από την φυλή των Λευΐ.
Πιο συγκεκριμένα το Λευϊτικό περιέχει τα εξής:
-Τον Νόμο των θυσιών [...]
-Τις τελετές για την καθιέρωση του Ααρών στα αρχιερατικά του καθήκοντα και για την καθιέρωση των υιών του των ιερέων στην ιερωσύνη
-Τους νόμους της καθαρότητας, δηλαδή ένα σύνολο νόμων, κεφ. 11-15 ομιλούντων για τους διάφορους μολυσμούς, τους οποίους κατά τις υποδείξεις των ιερέων πρέπει να αποφεύγουν οι Ισραηλίτες
-Την περιγραφή της ημέρας του Εξιλασμού στο Ισραήλ, κεφ. 16 η οποία αποτελεί την καρδιά όλου του βιβλίου
-Τα κεφ.17-26, τα οποία οι μελετητές έχουν ονομάσει «Νόμο της Αγιότητας» και τα οποία περιέχουν λατρευτικές και ηθικές εντολές
-Και τέλος το κεφ. 27, το οποίο σαν ένα είδος παραρτήματος δίνει οδηγίες για την εξαγορά των διαφόρων προσφορών προς τον Κύριο.
Όλες οι ανωτέρω εντολές, σύμφωνα με το ίδιο το Λευϊτικό, εδόθησαν στον λαό κατά την εποχή του Μωϋσέως. Έτσι, ενώ στην Έξοδο ο Κύριος ομιλούσε με τον Μωυσή κυρίως επάνω στην κορυφή του Σινά, τώρα φαίνεται να ομιλεί μαζί του μέσα στην «Σκηνή της Συναντήσεως», όπου και του δίδει όλους αυτούς τους νόμους. [...] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)